– 1943 roku:
We wsi Kamienna Góra pow. Zdołbunów Ukraińcy zamordowali co najmniej 10 Polaków.
W kol. Taraż pow. Łuck były komendant policji ukraińskiej z Kołek Saczkowski zastrzelił 3 Polaków, w tym 2 po lat 21.
We Włodzimierzu Wołyńskim na cmentarz zwieziono liczne zwłoki pomordowanych w okolicy Polaków, np. kobiety z obciętymi piersiami i rozciętymi brzuchami, mężczyzn poprzecinanych na pół.
– 1944 roku:
We wsi Kołbajowice pow. Rudki Ukraińcy uprowadzili Polaka, który zaginął.
We wsi Krościenko pow. Dobromil w przysiółku Połanki miejscowi policjanci ukraińscy oraz chłopi ukraińscy z SKW zamordowali 2 rodziny polskie Krawców i Łaszkiewiczów liczące 10 osób. „Szczątki pomordowanych i spalonych zebrano do jednej trumny i pochowano w nieznanym mi miejscu. Tak więc członkowie „bohaterskiej UPA” w bestialski sposób wymordowali „wrogów narodu ukraińskiego”. Tymi wrogami była moja rodzina – moja babcia sparaliżowana staruszka, leżąca od dwóch lat w łóżku, pięcioro dzieci w wieku od 2 do 14 lat, trzy kobiety i wiejski cieśla”. (Tadeusz Łaszkiewicz; w: Siekierka…, s. 160 – 161; lwowskie).„W pierwszych dniach czerwca zginęło w Krościenku dalszych dwunastu Polaków – wobec grozy sytuacji Delegatura Polskiego Komitetu Opiekuńczego w Krościenku została zlikwidowana.” (1944, czerwiec – Notatka PolKO w Przemyślu zawierająca informację o mordach i uprowadzeniach dokonywanych na ludności polskiej w powiecie przemyskim. W: B. Ossol. 16722/1, s. 165).
We wsi Machnówek pow. Hrubieszów Ukraińcy obrabowali i spalili gospodarstwa polskie, kościół i plebanię oraz po bestialskich torturach zamordowali 49 Polaków, głównie kobiety i dzieci. „Dnia 7 czerwca 1944 roku bandyci z UPA dokonali kolejnego napadu na wieś. Tym razem zamordowali większą liczbę mieszkańców. Byli to: Eufemia Białosowska (lat 49), Anna Brzozowska (lat 16), Maria Brzozowska (lat 54), Jacek Fujara (lat 55), Katarzyna Fujara (lat 31), Katarzyna Fujara (lat 5), Mikołaj Fujara (lat 66), Pelagia Fujara (lat 38), Agnieszka Galant (lat 31), Piotr Galant (lat 32), Aniela Gornicka (lat 20), Michał Kochan (lat 24), Gabriel Lorek (lat 64), Jan Lorek (lat 24), Likieria Lorek (lat 25), Stanisław Lorek (lat 43), Julia Noworol (lat 63), Michał Noworol (lat 47), Stanisław Nowrol (lat 18), Władysław Noworol (lat 37), Władysław Noworol (lat 14), Zenon Noworol (lat 63), Zofia Noworol (lat 5), Marcin Owsicki (lat 69), Michał Owsicki (lat 72), Katarzyna Owsicka (lat 19), Katarzyna Owsicka (lat 16), Maria Owsicka (lat 35), Franciszek Owsicki (lat ok. 20), Zbigniew Owsicki (lat 9), Anna Woźniak (lat 24), Jan Woźniak (lat 54), Józef Woźniak (lat 25). Łącznie z napadem z 11 marca zginęły 53 osoby, z liczby tej ustalono 46, pozostałych 7 osób, które zostały spalone z domami, nie zdołano zidentyfikować. Przed akcją ludobójczą tak 11 marca, jak też 7 czerwca napastnicy ograbili wszystkie polskie gospodarstwa, nie wyłączając plebanii i kościoła, ze wszystkiego, co przedstawiało jakąkolwiek wartość. Ponadto większość osób przed zamordowaniem przez ludobójców poddana została potwornym torturom. Np. Błażej Mucha przed zamordowaniem poddany został niewyobrażalnym męczarniom. Zaczęto od obcięcia kończyn górnych, następnie ucięto pępek z ciałem. Tak był bity, aż wszystkie wnętrzności wyszły na zewnątrz. Inni zostali zarąbani siekierami lub innymi narzędziami.” (Jastrzębski…, s. 101 – 102; lubelskie).
We wsi Nowosiółki pow. Złoczów: „Około 07.06 1944 r. zamordowano 3 Polaków: Zabłockiego i.n. l. 70, jego córkę Gułaj Teresę l. 40 i wnuczkę Marię l. 7.” (prof. dr hab. Leszek Jankiewicz: Uzupełnienie…, jw., tom 7).
We wsi Wólka Pełkińska pow. Jarosław Ukraińcy zamordowali Michała Srokę.
– 1945 roku:
We wsi Nowosiółki pow. Lesko zginął na posesji swojego domu po eksplozji granatu rzuconego na podwórze przez członka bojówki ukraińskiej leśniczy Wojciech Janas lat 43 wraz z synem Janem, który tego dnia kończył 14 lat. (https://www.krosno.lasy.gov.pl/documents/149008/33416974/Cz.+III+Martyrologium+le%C5%9Bnik%C3%B3w+Podkarpacia+1938-49.pdf ) Ich grób znajduje się na cmentarzu we wsi Hoczew.
We wsi Szczerbanówka gmina Wola Michowa pow. Lesko zamordowani zostali przez UPA Marcin Kozicki oraz gajowy Piotr Fesio (Feś) z pochodzenia Rusin, zamordowany za lojalność wobec Polaków (https://www.krosno.lasy.gov.pl/documents/149008/33416974/Cz.+III+Martyrologium+le%)
– 1947 roku:
We wsi Dubiecko pow. Przemyśl Ukraińcy uprowadzili w nocy 7 Polaków – wartowników i zamordowali ich w lesie. „Oddział „Burłaki” 7.06.1947 roku schwytał siedmiu Polaków z lokalnej samoobrony Dubiecka. Po odnalezieniu ich ciał zobaczono rany zadane podczas bestialskich tortur. Męczeńską śmiercią zginęli: Kazimierz Sowa, ur. 14.07.1914, Adam Kaszycki, ur. 13.09.1909, Michał Dararz, ur. 10.07.1893, Jan Szramowicz, ur. 29.08.1893, Stanisław Szramowicz, ur. 29.08.1925, Franciszek Kolano, ur. 10.10.1922, Jan Jasieński, ur. 15.07.1914, Roman Martowicz, ur. 26.01.1927”. (http://suozun.org/dowody-zbrodni-oun-i-upa/n_upa-nie-byla-armia-to-byla-banda-mordujaca-bezbronne-i-niewinne-ofiary-w-tym-takze-ukraincow/ ).
We wsi Śliwnica pow. Przemyśl Ukraińcy zamordowali 8 Polaków. „Daraż Michał ur. 1893 r. leśniczy L Śliwnica N Kańczuga pow. Przeworsk 7 VI 1947 Członek ruchu oporu i przewodnik oddziału partyzan., po dostaniu się do niewoli UPA zamordowany w czasie zbiorowego zabójstwa, jego imię nosi Szkoła Podstawowa w Śliwnicy” (https://www.krosno.lasy.gov.pl/documents/149008/33416974/Cz.+III+Martyrologium+le )