kalendarz pamięci polskich ofiar ukraińskiego ludobójstwa, 16 marca

– 1943 roku:

W kol. Chrobrowicze pow. Dubno Ukraińcy zamordowali 2 Polaków: 90-letniego ojca i jego 30-letniego syna (o nazwisku Dyk).

We wsi Roznoszyńce pow. Zbaraż zamordowali 17-letniego Polaka Stanisława Halczuka.

We wsi Rudniki pow. Łuck, w majątku Chorłupy policjanci ukraińscy odchodząc do lasu do UPA zamordowali przez poderżnięcie gardła 35-letnią Polkę. Oraz: „W majątku Charłupy zamordowany został leśniczy Bolesław Malinowski lat 53 z córką Ireną lat 19  i pracownicą nadleśnictwa przez ukraińskich policjantów”- była to Alicja Wieczorkiewicz lat 45 (Edward Orłowski: „LEŚNICY którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań 1939-1949 na terenie Wołynia”; w:  Martyrologium leśników Wołynia 1938-1949 – Regionalna … www.krosno.lasy.gov.pl/…leśników+Wołynia…1949/f6c84952-1106-42…).

We wsi Rudniki pow. Łuck, w majątku Chorłupy policjanci ukraińscy odchodząc do lasu do UPA zamordowali przez poderżnięcie gardła 35-letnią Polkę. Inni: „W majątku Charłupy zamordowany został leśniczy Bolesław Malinowski lat 53 z córką Ireną lat 19  i pracownicą nadleśnictwa przez ukraińskich policjantów”- była to Alicja Wieczorkiewicz lat 45  ((Edward Orłowski…, jw.)

– 1944 roku:

We wsi Korczyn gm. Tarnoszyn pow. pow. Tomaszów Lubelski UPA zamordowała 7 starszych Polaków, którzy nie ewakuowali się wcześniej,  i spaliła wieś. (Marek A. Koprowski: Łuny a Wschodzie; Poznań 2019, s. 107)

We Lwowie: „15 lub 16.03.44 r. zamordowano na rogu ulicy Hausera i Łyczakowskiej młodego Polaka NN.” (Prof. dr hab. Leszek S. Jankiewicz: Uzupełnienie…, jw.;  Seria – tom 8).

We wsi Sołotwina pow. Nadwórna dokument ukraiński podaje: „W dniu 16.03.1944. grupa „Ł” i grupa „Harkusza” w liczbie 30 osób zniszczyła 25 Polaków i spaliła jeden budynek we wsi Sołotwyn. Powodem akcji było to, że Polacy zgłosili Niemcom o postoju grupy w Zarzeczu. Łys.” (IPN BU 1554/177, k. 4-8; w: .http://suozun.org/dowody-zbrodni-oun-i-upa/n_dowody-zbrodni-i-zakamania/?fbclid=IwAR3Hxh7bTfgd32e-g32yl36pDn1U62ul0imWJZmvS8XS7jRbugDwE2jDzvE ).

We dworze Zaborze pow. Rawa Ruska Ukraińcy zamordowali 3 Polaków. Inni: Zaborce pow. Hrubieszów – upowcy zabili 3 osoby podczas napadu  na dwór (Konieczny…, s. 170).

– 1947 roku:

We wsi Stańkowa pow. Lesko Ukraińcy zamordowali 2 Polaków. Inni: „16 lub 18 marca bojówkarze z SB-OUN powiesili Mikołaja Mariaka w Stańkowej”. (Syrnyk, s. 356)

   W połowie marca 1944 roku: 

W miasteczku Gołogóry pow. Złoczów Ukraińcy złapali młodą nauczycielkę, łączniczkę AK Lusię Szczerską, która zbierała pieniądze na wykupienie z więzienia we Lwowie księdza Antoniego Kamińskiego, aresztowanego po fałszywym zarzucie przez policje ukraińską. „Została ona przywiązana drutem do drzewa, rozebrano ja do naga, miała wydłubane oczy, obcięty język, oskalpowaną głowę, ze skórą ściągniętą do tyłu, odcięto jej też piersi, a zdarte kawałki skóry z całego ciała położono na ziemi, przed wiszącym ciałem. Był to widok przerażający, pokazujący do czego zdolny jest Ukrainiec ” (Tadeusz Urbański; w: Komański…, s. 980).

We wsi i majątku Nowosiółki pow. Włodzimierz Wołyński chłopi ukraińscy z sąsiednich wsi wymordowali za pomocą rożnych narzędzi oraz spalili żywcem ponad 50 Polaków.

We wsi Pniatyń pow. Przemyślany: „W połowie marca 1944 r. ukraińska banda zamordowała kilkanaście osób w Pniatynie. Podaję kilka znanych mi nazwisk.” (Zygmunt Blumski; w: Józef Wyspiański: Barbarzyństwa OUN-UPA, Lubin 2009, s. 97). Wymienia rodziny: Arszulaka z żoną i ich dwoje dzieci; Teklę Bajowską i jej córkę; Zofię Bojowską i jej dwóch synów; Borkowskiego z żoną i ich syna. (Józef Wyspiański…, jw., s. 98).

   W dniach 15 i 16 marca 

– 1944 roku:

W miasteczku Sołotwina pow. Nadwórna Ukraińcy zamordowali 12 Polaków  („Sprawozdanie sytuacyjne z ziem polskich”, nr 15/44; w: Instytut Polski i Muzeum im. gen Sikorskiego w Londynie, No: PRM – 122). „16.III.1944  Sołotwina  Zamordowani: Skibicki Franciszek; Wiśniewska Antonina Wiśniewska Stanisława; Ćwikowska N. ; Kardela N.; Woronówna N.; Danyluk Michał ; Rodzina Käfferów”. (1944, 17 lipca – Pismo PolKO w Stanisławowie do Dyrektora RGO w Krakowie zawierające imienny spis osób uprowadzonych i zamordowanych od początku napadów, od września 1943 do 15 lipca 1944. W: B. Ossol. 16721/1, s. 349-373).